Wortels? Gouden koord?
Steeds las en hoorde ik dat je, om goed in contact te zijn met de Aarde, je wortels uit je voeten moest laten groeien. Via de wortels sta je dan stevig op de grond. Via de wortels kun je dan energie van de Aarde opnemen. Ook kun je negatieve energie weg laten stromen via de wortels de Aarde in.
Ik worstelde hier mee. Steeds in gedachten die wortels maken vond ik lastig. Die op en neer gaande stroming vond ik ook lastig.
Om in contact te komen met de Bron, zou je dan in gedachten een gouden koord moeten maken van je kruinchakra naar de Bron. De Bron is dan daar ergens ver weg in het heelal. Ook dit vond ik lastig. Voor mij voelt de Bron zo dichtbij en kan ik er zo makkelijk mee praten. En als ik dat koord van beneden naar boven maak dan stroomt mijn energie naar de Bron toe ipv naar mij. Als ik het andersom wil maken, van de Bron naar mij, dan moet ik dus eerst in gedachten naar de Bron (waar is die dan precies?) en dan weer terug naar mezelf. In mijn beeld is het koord ook dunner dan mijn kruinchakra, dus hoe maak ik die verbinding dan?
Nou moet ik eerlijk zeggen, visualiseren is bij mij niet het best ontwikkelt. Ik ben veel beter in horen en voelen en weten, (helderhorend, heldervoelend, helderwetend) daarna komt helderziend.
Ik ging hier op mediteren en de beelden en informatie die ik kreeg, deel ik graag met je. Misschien werken de wortels en het koord voor jou prima. Fijn! Maar misschien vind je het net als ik ook een lastig iets. Dan heb je hier misschien iets aan:
Ik vroeg en mediteerde: Lieve Bron, wilt u me laten zien, voelen en vertellen laat hoe ik goed in contact kan zijn met de Aarde en met de Bron. Dit is wat ik zag, hoorde en voelde:
De Aarde straalt energie uit. Je kunt het vergelijken met aura’s van mensen. De Aarde heeft ook een aura. Je bevindt je voortdurend in de aura, in de energie van de Aarde. Je hoeft niks te doen. De energie van de Aarde is voortdurend bij je, om je heen, in je.
Ik zag het en voelde het. Hoe fijn! En hoe simpel! Ik voelde me helemaal één met de energie van de Aarde! Dat geeft kracht, stabiliteit, energie, rust!
En de Bron dan?
Ik kreeg het volgende beeld en informatie:
De Bron was eerst helemaal heel, als een zon. Een groot geheel. Schijnend en stralend. Op een dag dacht de Bron: laat ik eens open gaan en allemaal stukjes van mezelf over het universum verspreiden. En ik zag de Bron opengaan. Ik zag stukjes Bron, stukjes goud overal naar toe zweven. Naar de Aarde en andere planeten. Ik zag dat de mensen allemaal zo'n stukje Bron zijn. Gouden lichtstukjes. Ik zag de Bron die open was gegaan en licht straalde. Dat licht ging overal naar toe. Is overal op aarde, om ons heen, in ons. Dus je hoeft niks te doen, zei de Bron. Het licht is er al. Je staat voortdurend in contact met de Bron doordat je zelf een stukje Bron bent, een stukje goud en doordat het licht van de Bron overal is.
En ik voelde me één met de Bron. Wat heerlijk!! Licht, kracht, vrolijkheid, gezondheid, liefde!
Voor mij is het een soort van opluchting. Als ik me even leeg voel, moe, of zwevend (niet geaard), dan denk ik aan de aura van de Aarde en het licht van de Bron en voel me meteen weer opladen en één met alles. Verbonden met Bron en Aarde!
Misschien werkt het ook voor jou!
(Aarde en Bron heb ik met hoofdletters geschreven omdat wij onze namen immers ook met hoofdletters schrijven.)
Heel veel liefs van mij, de engelen en de Bron.
Alie
Reactie plaatsen
Reacties